Halong Bay en Sapa

Na 2 trips en een dagje bijtanken hier weer een update op onze laatste dag Hanoi.
Afgelopen donderdag 's ochtends vroeg op om met de bus naar de haven te gaan, waar we op zijn gestapt voor de trip door de Halong Bay. We waren met z'n 4en op een boot die bestemd is voor 15 toeristen, hoe relaxed! Onze 2 medepassagiers waren 2 kerels uit Denemarken, genaamd Maortn en Soamn. Althans, we denken dat je hun namen zo schrijft en zijn blij dat ze dit niet zullen/kunnen lezen, zou beetje lullig zijn :D We hadden 7 crewleden tot onze beschikking: onze gids (Tiger), 1 kapitein, 1 barvrouw, 2 schoonmakers, een kok en een matroosje. Echt van de zotten, haha! Na de bustocht op de boot lekker geluncht. Zo enorm veel dat het leek alsof ze wel voor 15 personen hadden gekookt en wij dat met zn 4en maar weg moesten zien te krijgen. Helaas was het super mistig dus buiten kijken kon wel maar we zagen niets, alleen maar wittegeit. Eenmaal verder op het water zagen we steeds meer van wat we moesten zien; de gebergtes genaamd limestone mountains in het water. Gaaf om daar tussendoor te varen! We meerden aan bij de 'Surprising cave' waar Tiger al menig grapje over had gemaakt. We gingen de grot in en Tiger vertelde honderduit, want daar was hij goed in. Heel goed, beter dan Anne. Veel druipstenen die naar Tigers idee zonder enige discussie leken op tijgers, apen, olifanten, leeuwen. We hebben ons dood gelachen want je moest echt HEEL VEEL inbeeldingsvermogen hebben om dit te zien.. Een van de knackebrodjes dacht een idee te kunnen opperen van waar wij een rots op vonden lijken maar dat was door Tiger zo weer van de baan geveegd. Onzin, zei hij. WHAHA!
Terug op de boot raakte Anne in een kleine vlaag van paniek, want het was nu tijd om te gaan kayakken. Wat nu als ze uit het bootje viel, had je die grote kwallen, vissen en viezigheid in het water al gezien!! Mark vond het prachtig. Maar ze is ingestapt en het was geweldig. We zijn door een rots naar een lagoon gevaren. Zodra we onder de rots door kwamen, was daar de stilte. Niets; geen boten, geen geluid, geen toeristen, alleen diepe stilte. En wij en de knackebroodjes. Adembenemend was het, echt super mooi. Terug op de boot wilden de jongens vissen en een poging doen tot het vangen van inktvis want dat kon daar volgens Tiger. Jaja, die zei wel meer.. Helaas, no catch. Met z’n 4en gepokerd en gegeten, was gezellig.

Volgende dag om 7 uur door Tiger uit bed getrommeld, en naar Titop Island om daar op lege maag 425 (!!) traptreden te beklimmen voor een uitzicht over de baai. Nog steeds mistig, maar wel mooi! De rest van de dag lekker rondgedobberd door de baai en terug naar de haven. Om 5 uur waren we terug in Hanoi en om 8 uur werden we opgehaald om met de nachttrein naar Sapa te gaan. Tussendoor hebben we hotpot gegeten, super lekker. Vietnamese variant van gourmetten met een kokende pan bouillon om daar alles in te koken en er weer uit te vissen, mmm!
Naar Sapa zaten we in een groepje van total 6 mensen; wij, Helene en Vincent uit Frankrijk en Adrian en Lucy uit Engeland. Gezellig clubje! De nachttrein klinkt rampzalig maar was goed te doen. We hadden softsleepers en de cabine deelden we met Lucy en Adrian. Typische Engelsen overigens. Hij het hoogste woord en zij paprikachipsrood haar en aparte kledingstijl. Niceee. Met hen gekaart en gekletst en heel wat nieuwe spelletjes geleerd, echt gezellig!
‘s Ochtends werden we gedropt bij een hotel in Sapa om te douchen en te ontbijten. Sapa is een bergdorpje en in het gebied om Sapa heen leven bergvolkeren in kleine dorpen bij elkaar. In de bergen voornamelijk rijstvelden en veehouderijtjes.
Onze gids Tu kwam ons ophalen en de trekking kon beginnen. Lekker stukje wandelen, dacht Anne. Helaas. Hiken!! Wauw, wat een tocht zeg. Stijl omhoog en naar beneden zonder paden, over stenen, op bergen verdiepingen naar beneden springen, door modder en ga zo maar door. Wel heel gaaf om te doen, achteraf. Vanaf ons vertrekpunt liepen er 7 vrouwtjes in klederdracht met ons mee, die ons op hun slippertjes de hele weg hebben gevolgd, vroegen wie we waren en waar we vandaag kwamen en Anne’s hand vastgrepen als ze bijna uitgleed. We liepen langs allerlei bergdorpjes waar de mensen steeds een andere levenwijze hadden. Heel interessant en leuk om dit te zien en ook de verschillen te ontdekken. Na een paar uur kwamen we bij de lunchstop en werd ons duidelijk waarom de vrouwtjes zo aardig waren; nu sloten ze ons in en moesten we iets kopen van wat zij handgemaakt hadden. Anne voelde zich verplicht om het vrouwtje dan haar de hele weg had geholpen, wat geld te geven en dus het goedkoopste wat ze bij zich had, gekocht. Helaas bleek achteraf dat ze nog was afgezet, veel te veel betaald. Ach ja! Niet hard gevallen en een woord in het dialect (Dzao) geleerd, namelijk ‘ochaaoo!’ (= dankje).
Na de lunch volgde een nieuwe groep vrouwtjes ons tot ons eindpunt, de homestay waar we gingen overnachten. Anne weigerde zich te laten helpen en zwikte daardoor 2 keer haar enkel om. Hoe suf. Maar, we hebben allebei niets gekocht van deze irritante zwerm! Hoera! De homestay was een huisje in de bergen van een gezinnetje met 2 kinderen. Het was er prachtig, midden tussen de rijstvelden en naast de rivier. Er liepen koeien, varkens en kippen los en het was er heel rustig, heerlijk. ‘s Avonds gekeken naar hoe het gezin en de gids voor ons kookten en een cursusje springrolls maken gehad. Heel handig want die dingen zijn verrekes lekker dus don’t worry, we hebben het recept en willen het in Nederland met alle liefde en plezier (proberen te) maken! :D Er was van alles te eten en we aten lekker op zn Vietnamees: rijst in je eigen kommetje en van de borden vlees- vis en groentengerechten eten wat je wil. Tijdens het eten kwam de rijstwijn op tafel. Wijn die gemaakt wordt door de locals uit eigen rijst. Sterk spul baas! Een shotje proosten in elke taal die aanwezig was en daarna een potje Ring of fire, de Engelse variant van Kingzen. Altijd goed! Onze gids was meteen na het eten al zo zat als n pinneke, erg grappig. De homeowner kwam later, was op een bruiloft geweest en ook knetterzat.. Hilaaaarische taferelen. En toen, hop, op tijd naar bed, morgen de laatste dag en volgens Tu de moeilijkste route!

Heerlijk geslapen tot 9 uur zondagochtend, daarna pannekoeken met banaan en ananas in de ‘voortuin’ van de homestay: that’s life! Na de groepsfoto en afscheid van de homestay hervatten we onze tocht. Inderdaad, nog een beetje stijler dan gister. Onderweg nog een paar stops en uitleg over hoe de locals textiel maken van hennep en dit vervolgens weven en kleuren en hoe de rijstwijn wordt gemaakt. Wederom erg interessant en de ultieme trip om de culturen in een land te leren kennen, super! Rond half 2 kwamen we aan bij ons eindpunt. WE MADE IT! En Anne had nu al spierpijn, haha!! De trip was echt gaaf, leerzaam en prachtig. Niet te vergeten hebben we tijdens de trip ook genoten van de zon (verbrand, ahum), voor het eerst in onze reis!
Die middag een helse taxirit naar het treinstation met veel chaos, hobbels, overvolle bus en een kotsende Vietnamees achter Anne. ‘s Avonds de nachttrein weer in naar Hanoi, zelfde tafereel als de heenweg. ‘s Ochtends om half 6 al aangekomen en gecrasht in ons hostel en besloten een extra nacht in Hanoi te blijven om even bij te komen en van Anne’s spierpijn af te komen en bovenal om de was even te doen. Dus, maandag en dinsdag rustig aan in Hanoi.

Vanochtend nog naar het Ho Chi Minh Mausoleum geweest en gekeken naar de beste man die daar al sinds zijn dood ingebalsemd opgebaard ligt. Heel bizar en ook echt een begrafenisstemming. Anne maakte een grapje over het sprookje in de Efteling van de zingende nachtegaal maar dat werd door de mannen in kostuum niet gewaardeerd. SSHHT! Oeps, sorry.
Vanavond om 19.30 uur de nachttrein weer in naar het zuiden, naar Hue. Het zuiden is zonniger, rustiger en minimaal net zo mooi dus ons hoor je niet klagen.

We hebben ontdekt dat we op deze site maar 10 foto’s kunnen zetten helaas, en in Vietnam is facebook haast onmogelijk dus we gaan ons best doen een manier te bedenken de foto’s op internet te krijgen! Sorry!
Jullie zijn in ieder geval weer op de hoogte van onze afgelopen dagen en we horen graag van jullie! Thanks voor alle berichtjes die we al hebben gekregen!

@ Thomas en Elise: We hadden inderdaad dezelfde gids naar Sapa als jullie!! De homestay was super en Tu is inmiddels een maandje getrouwd. De homeowner was zo zat/stoned al seen garnaal en Tu kan niet tegen rijstwijn, hilarisch! Jullie hebben geen woord te veel gezegd, het was super!

Veel liefs, Anne en Mark